This is a quick post because as I am typing I am also cooking my father's lunch for tomorrow, yeah multi tasking ako ngayon.
My father is here, that is the reason why I can not blog because most of my time we were out. I am just so happy that he was able to experience to ride a plane and to be able to see Singapore. I remember when we were young before Christmas he will take us to Manila to buy new clothes and shoes for Christmas every year yun kahit na di naman kalakihan ang budget nya basta sa manila kami mamimili sa SM kasi sa province namin that time e wala pa namang SM, unang SM ko nga na nakita e ung SM carriedo tapos may Fairmart ba un o Plaza Fair pa. Dinadala nya kami sa carnival sumasakay sa bump car etc, at mula quezon nadala din nya kami sa Baguio, napakasimpleng bagay siguro para sa iba pero sa kakaunting pera sa bulsa nagagawa nya ang mga bagay na jun, nung nag college ako dahil sa eng'g ang course ko hirap na hirap ako sa drawing kahit papano iginiit nya akong bilhan ng drawing table at mga tech pen sunong sunong nya yung drawing table mula sa national bookstore sa morayta hanggang sa dorm namin, dahil sa sabay sabay ang gastos nung first days ng college ko wala akong electric fan kaya ang init siguro after 2 weeks pa ako nabilhan, ang init hindi ako nagcocomplain kasi alam ko kung ano lang ang meron sa amin mahalaga sa akin makapag aril, nung padalawang linggo ko pag uwi ko sa bahay meron na syang binding electric fan Asahi un kaya love na love ko ang Asahi hehehe,, nung nauso ang cellphone aba nagulat na lang ako ng pag uwi nya may dala na sa akin nokia 3210 un ang kaunaunahang cp ko, pag birthday ko palagi akong binibigyan ng pang blow out sa mga kaibigan ko hindi kasi kami sanay maghanda kaya tuwing birthday ko inaaabutan nya ako ng pangblow out, at alam nyo ba na kahit summer bago sya umalis ginigising kami para bigyan ng baon naming pang meryenda tapos ilalagay ko sa ilalim ng unan ko tapos diretso ako tulog, nung bata ako naiinggit ako sa mga pinsan ko sa mother side kasi yung mga tatay nila nasa Saudi, maalwan ang pera sa kanila, pero naisip ko maswerte din ako kasi may ama ako na mabigay sa anak basta meron sya. Hindi perpekto ang aking ama, napakastrikto, napaka maligalig sa mga bagay bagay, madaming kahinaan, pero maprinsipyong tao, naalala ko dati kailangan ko ng isang bagay di ko na tanda kung ano un, manghihiram sana ako pero ayaw nya sabi nya kung ano ang meron ka yun ang pagtyagaan mo at madami pang iba,,
update lang,, luto na yung niluluto ko sabi ko quick post napahaba na hihihi,,
My father is here, that is the reason why I can not blog because most of my time we were out. I am just so happy that he was able to experience to ride a plane and to be able to see Singapore. I remember when we were young before Christmas he will take us to Manila to buy new clothes and shoes for Christmas every year yun kahit na di naman kalakihan ang budget nya basta sa manila kami mamimili sa SM kasi sa province namin that time e wala pa namang SM, unang SM ko nga na nakita e ung SM carriedo tapos may Fairmart ba un o Plaza Fair pa. Dinadala nya kami sa carnival sumasakay sa bump car etc, at mula quezon nadala din nya kami sa Baguio, napakasimpleng bagay siguro para sa iba pero sa kakaunting pera sa bulsa nagagawa nya ang mga bagay na jun, nung nag college ako dahil sa eng'g ang course ko hirap na hirap ako sa drawing kahit papano iginiit nya akong bilhan ng drawing table at mga tech pen sunong sunong nya yung drawing table mula sa national bookstore sa morayta hanggang sa dorm namin, dahil sa sabay sabay ang gastos nung first days ng college ko wala akong electric fan kaya ang init siguro after 2 weeks pa ako nabilhan, ang init hindi ako nagcocomplain kasi alam ko kung ano lang ang meron sa amin mahalaga sa akin makapag aril, nung padalawang linggo ko pag uwi ko sa bahay meron na syang binding electric fan Asahi un kaya love na love ko ang Asahi hehehe,, nung nauso ang cellphone aba nagulat na lang ako ng pag uwi nya may dala na sa akin nokia 3210 un ang kaunaunahang cp ko, pag birthday ko palagi akong binibigyan ng pang blow out sa mga kaibigan ko hindi kasi kami sanay maghanda kaya tuwing birthday ko inaaabutan nya ako ng pangblow out, at alam nyo ba na kahit summer bago sya umalis ginigising kami para bigyan ng baon naming pang meryenda tapos ilalagay ko sa ilalim ng unan ko tapos diretso ako tulog, nung bata ako naiinggit ako sa mga pinsan ko sa mother side kasi yung mga tatay nila nasa Saudi, maalwan ang pera sa kanila, pero naisip ko maswerte din ako kasi may ama ako na mabigay sa anak basta meron sya. Hindi perpekto ang aking ama, napakastrikto, napaka maligalig sa mga bagay bagay, madaming kahinaan, pero maprinsipyong tao, naalala ko dati kailangan ko ng isang bagay di ko na tanda kung ano un, manghihiram sana ako pero ayaw nya sabi nya kung ano ang meron ka yun ang pagtyagaan mo at madami pang iba,,
update lang,, luto na yung niluluto ko sabi ko quick post napahaba na hihihi,,
Ano ba yan mejo naluha ako sa post mo. I miss my dad. Hehehe.
ReplyDeleteEnjoy your time with your father. Happy for you. :)
Hindi ko alam kung emo lang ako pero naiiyak ako.. MMK lang ang peg haha
ReplyDeleteIba talaga ang pagmamahal ng magulang. There's nothing in the world that can equate to it. Isipin lang natin yung sacrifices nila for us, eh naiiyak na tayo. Powerful, moving, lahat na ng intense adjectives ilagay mo.. iba pa din kapag magulang ang pinag-uusapan... Tapos later ma-rerealize mo na, ang swerte na din natin despite of everything. Hindi lahat eh nabibigyan ng mapagmahal na parents. Tapos minsan maiisip ko na, what in the world did I do to be blessed by the best parents. Ayun... iyakan na naman haha
PS I'm sure proud na proud din si Tatay sa 'yo :) Naiiyak din siya kasi nagkaroon siya ng anak na tulad mo.
This is one of my favorite posts here :) Iba talaga kapag galing sa puso ang sinusulat..
hello mga sisterets!!! ako din naluha habang sinusulat ko yan. ingatz kau palagi. God bless us!!! mwah!!!
ReplyDelete