Encounter sa Kababayans

I was meaning to post this even before we went to Milan but I was occupied with positive things around me, it is not so serious naman, I am just wondering why some of our kababayans forget their hometown when they set their foot on foreign land. Bakit nga ba? and some where very proud that they were holding a Schengen Visa?

It was Tuesday morning, as usual late na kami gumising (may side kwento talaga) my heart is full of excitement kasi we were going to Disneyland the happiest place in the world hehehe. We took MRT from our place medyo malayo pa sya talaga from Paris pero carry lang basta makarating, we were warned that there was a problem on the line going to Disneyland, when we were nearing na siguro mga 4 stations na lang nag stop na yung sinasakyan nmin and we waited for another one (merong may balat ata e sa mga kasakay ko hehehe) pero I enjoyed the journey kahit ganun because there were many kids na excited din tulad ko some were wearing na nga their disney dresses e hehehe. After namin makasakay ulit 2 stations more e tumigil na naman, we waited for some time until they inform us na walang train and we had to take a bus from there.

At finally nasilayan ko na din hihihi,,, wait parang may nagtatagalog sa likod namin, napalundag ang puso ko ( ganun ako kahit sa singapore na madaming Pilipino natutuwa ako makarinig ng nagtatagalog) nginitian ko sila na ang akala ko ay mag ina pero mag Tita pala, after namin bumili ng ticket sabi ko sakay kami dun sa train na maglilibot sa buong disney naswertehan na kasunod din namin sila sa pila, ako na excited sa kababayan

me: hello po (na may nahihiyang ngiti)
Tita: taga saan kayo?
Me: Taga Quezon po ako tapos taga Mindoro po sya (refering to my husband)
Tita: kami taga Sta. Rosa malapit sa Enchanted. Kayo lang dalawa?
Me: Opo
Tita: San kayo nag apply ng visa?
Me:  Ahm, galing po kaming Norway
Tita: (nadismaya ata) ah kami talagang galing sa Pinas dun kami nag apply ng Visa. Anong trabaho nyo dun?
Me: Si husband lang po nagwowork. (biglang daan nung mini parade) ay sandali lang po ha baba po muna kami sa parade, see you around po Enjoy.

Isang bagay ang tumatak talaga sa akin na turo ni Inay, wag na wag kang magtatanong ng trabaho ng iba. I remember I was only grade 1 as in bago pa lang pumasok ng grade 1 sinabihan ako na never mag ask kung ano trabaho ng magulang ng classmates ko na inapply ko din sa ibang tao na nakakasalamuha ko I never ask about their job. Ewan ko masakit sa pandinig para sa akin e, parang inaassess kung magkano ang pera ko sa bulsa.

After ng fireworks display uwian na nun pero may papicture pa ako posing posing pa hehehe alam nyo naman ako mahilig sa pictures hehhee e naawa naman ako sa photographer ko gusto lang nya e magpapicture kasama ako alam nyo naman na die hard fan ko sya hahaha,,,  bigla sakto may dumating na pinoy na lalaki nakiusap ako kung pede magpakuha ng picture, sabi nya "ay pinoy pala kau" sabay tanong tagasaan kayo,, ako automatic talaga "taga Quezon kayo taga saan" ako na ang proud na Quezonian hehehe sagot nya " taga England kami"

Wow sosyal. hehehehe... joke di ko sinabi un heheheh.

Enjoy the rest of the week. God bless us. : )